Annie van Hoof-Matthijsse werd op zondag 26 januari uit het ambt van ouderling ontheven. Dominee Marianne Bogaard sprak haar toe en memoreerde een aantal activiteiten. Om alle te benoemen ging te ver.
Nu – na enige weken – nemen we uitgebreid de tijd om nog eens terug te kijken. Met een vers gemalen kop koffie voor onze neus gaat dat zeker lukken.

Wanneer was eigenlijk je eerste bevestiging tot ouderling?

“Oh dat weet ik nog heel goed,” beaamt Annie. “Ds. Laurens Korevaar was net onze nieuwe predikant en ik heb hem toen verteld dat ik graag pastoraal ouderling wilde worden. Na een gesprek met Laurens en het schrijven van een brief aan de scriba, dhr. Hannewijk, met mijn motivatie, mocht ik in januari 1996 aantreden als ouderling. Het Noordelijk Niertje en de Lairessebuurt kreeg ik toegewezen. Voor die tijd was ik al enige jaren actief, met name in de kindernevendienst samen met juf Riet (van IJsseldijk) en Marga en Mirjam. Het ouderlingschap vervulde ik uiteindelijk van 1996 tot 2008.”

En toen…. stopte je daarna met alle activiteiten voor de kerk?

“Nee hoor,” antwoordt Annie lachend. “In tegendeel. Ik ging eigenlijk gewoon door met al mijn activiteiten als pastoraal medewerker en bleef lid van de taakgroep pastoraat, waarvan ik ook een flink aantal jaar secretaris was. Verder bleef ik lid van de taakgroep Eredienst en voerde allerlei taken uit, zoals het maken van de taakomschrijvingen, draaiboeken, bestellen van de Paaskaars en schreef ik de doop- en belijdeniskaarten. Het meedraaien in de werkgroep Kerkplein Kralingen gaf ik natuurlijk ook niet op en vond het heel leuk om mee te werken aan het verzorgen van kleding en decors voor musicals en kerstprojecten. Kerkenraadsvergaderingen en zondagse ouderlingendiensten hoefden toen niet meer.”

Toch werd je in 2013 opnieuw ouderling. Was daar een speciale reden voor?

“Ja, juist omdat ik allerlei taken was blijven doen, vond ik het ook goed om daarover weer mee te kunnen denken en overleggen in de kerkenraad. Peter vond het eveneens waardevol dat ik mijn taken uitoefende als ouderling. Zondags ging ik toch al naar de kerk, dus combineerde ik dat met ouderling van dienst. Dat alles had ik eigenlijk wel een beetje gemist. Inmiddels was ook ds. Ilse Hogeweg aangetreden, dus fijn om weer deel uit te maken van de kerkenraad.” Allerlei taken bleven, een enkele werd beëindigd en er kwamen weer nieuwe taken bij.”

Zoals???

Gaat u er maar even voor zitten, want een stroom aan activiteiten passeerde bij de volgende kop koffie de revue en ik merkte aan Annie dat ze het heerlijk vond om er bevlogen over te praten. Zij vervolgt:
“Samen met Sipke ben ik coördinator geworden van de commissie die voor de zondagse bloemen zorgt. Ik maak het rooster, geef de nodige informatie en verzorg zelf ook boeketten.

Voor die tijd waren het de pastorale medewerkenden die, naast de diaconale Fruitzondag (soort Oogstzondag) actief waren met de bloemen. Gemeenteleden brachten bloemen, respectievelijk fruit mee naar de kerk en vanuit de kerkdienst werden bloemstukjes en fruitdozen weggebracht naar zieke gemeenteleden en degenen die niet meer naar de kerk konden komen. Voor die acties actualiseerde ik de adressen en waar nodig coördineerde ik ze.

Later kwamen er andere invullingen.

Van bloemenzondag naar Paasgroet en sinds Coronatijd Paastasjes; van Dagboekjes met Kerst naar Advent kalenders en bolletjes. Sinds 3 jaar is er nu in december het ‘Kerstengelen project’. Hierbij hebben we de hele gemeente nodig. Het is verheugend dat veel gemeenteleden zich hiervoor aanmelden. In sommige gevallen leidt dit zelfs tot dusdanige enthousiaste ervaringen, dat men zich spontaan aanmeldt voor als er weer eens zo’n project is.

Bij dit alles kon en kan ik heerlijk creatief aan de slag. Dat geldt ook voor het mee organiseren van onderdelen van Startzondagen, het bedenken en organiseren van Kerkpleinmiddagen, samen met Edith en Monique en de medewerkers avonden. Bijzonder was het dat we ooit een optreden van Rob Favier, predikant en cabaretier hebben kunnen regelen.”

“Tijdens de Gedachteniszondag waren het eerst Toos van Helden, respectievelijk Judith Korevaar, die voor de kaarsen met standaard van klei en de opstelling zorgden. Nu doe ik dit al weer vele jaren, samen met hulp van gemeenteleden. Sinds een paar jaar schrijft Elsa met haar mooie handschrift de namen van de overledenen met datum op de standaard van klei.”

“Sinds een elftal jaar nemen we als kerken van Kralingen deel aan de kranslegging bij het ‘monument van de miljoenen tranen’ op 4 mei. Namens die kerken mag ik regelen dat de krans wordt gelegd door steeds twee vertegenwoordigers van die kerken, terwijl Hiddo elk jaar voor de aanschaf van de krans zorgt.”

“Sinds 2011 heb ik bij honderden nieuw ingekomen gemeenteleden een welkomstbrief, aanvankelijk met Caleidoscoop door de brievenbus gedaan. Gelukkig hielp Leonard daar af en toe bij en soms ook andere pastorale medewerkers. Daartoe onderhield ik contacten met Bert Heere en Hans Buitelaar van de ledenadministratie. Nu zullen de pastorale ouderlingen en medewerkenden de adressen in hun eigen secties van die brieven gaan voorzien. De jaarlijkse actie Kerkbalans in januari vind ik altijd weer een opgave, vanwege het weer, maar als ik eenmaal op stap ga, vind ik het heel fijn om iedereen weer te hebben gezien en afspraken te hebben gemaakt.

Het is wel verontrustend dat het aantal pastorale medewerkers afneemt en er vrijwel geen contactpersonen meer zijn. Gelukkig zijn er heel veel gemeenteleden die elkaar onderling bezoeken. Het ‘zomermaatjes project’ helpt daar aan mee. Inmiddels ben ik voor twee gemeenteleden, die geen familie meer hebben, mentor geworden, zo hoop ik dat we als kerkgemeenschap iets voor hen kunnen blijven betekenen.

Tevens wil ik hier nog vertellen dat Peter mij altijd alle vrijheid heeft gegeven en waar nodig hielp en helpt om mijn taken als pastoraal ouderling en medewerker uit te oefenen.”

Wat is je meest indrukwekkende of mooiste ervaring uit al die jaren?

“Dat is niet zo eenvoudig te benoemen, maar 1 ding weet ik zeker. Ik word erg enthousiast wanneer ik aan verschillende dingen op een creatieve manier kan werken. Neem bijvoorbeeld de musicals die Monique schreef. Daarbij mocht ik dan werken aan de kleding van de spelers, het decor en de rekwisieten. Het (mee) organiseren van en vormgeven aan de kerstwandeling, kinderkerstfeesten, verjaardagskaarten, etc. Dat en vele andere activiteiten geven mij heel veel voldoening. Soms voel je duidelijk dat je de kracht en energie van God ontvangt en dan besef je eens temeer dat je het niet alleen hoeft te doen. Dat is zó mooi!”

Dan toch de vraag: Wat ga je missen en waar ga je meer tijd aan besteden?

“In principe blijf ik nog vrij actief en kan daar zeker mijn creativiteit in kwijt. Verder, het klinkt misschien een beetje bijzonder, ga ik de plechtigheden, waarbij een ouderling aanwezig moet zijn, missen. Ja en dan denk jij natuurlijk aan huwelijken, maar in tegendeel: het zijn de uitvaarten die ik node ga ‘missen.’ Als plechtigheid, afscheid en het naar hun laatste rustplaats begeleiden van gemeenteleden.

Méér tijd gaat ongetwijfeld naar het afronden van vele zaken in en rond het huis, het oppassen op de kleinkinderen en ik hoop nog wat mooie reizen met Peter te maken.”

Tot slot: Wij gaan joú ook zeker missen, maar wat is je boodschap naar Kerkenraad en gemeente?

“Blijf betrokken, blijf positief en blijf naar elkaar omkijken.
Tel de Zegeningen, koester vooral de goede dingen en leer van de zaken die minder… of niet goed verliepen. Vertrouw daarbij op de Eeuwige en houd onverminderd vast aan een transparante communicatie. Vergeet daarbij niet om een flinke dosis humor in te bouwen. Verder is het heel belangrijk om naar de talenten van de mensen in de gemeente te kijken. Breng het in beeld en doe een appèl op hen. Het kan zeker weten zijn vruchten afwerpen.”

Ondanks de vergrijzing kunnen we natuurlijk (sinds de inbreng destijds van ds. Elias Ruitenberg om ook vrouwen in het ambt te benoemen) uit een wat grotere vijver vissen. Daarom zou ik nu ook graag wat taken overdragen of nog meer delen met anderen!

Saamhorigheid schept altijd weer nieuwe kansen en ik heb dan ook veel vertrouwen in de toekomst en wens zowel kerkenraad als gemeente God’s zegen.”

Met dank aan Annie van Hoof – Matthijsse

Dorothea van Santen -Kloosterman