“Doe ze de groeten in Kralingen!”
9 oktober 2024

Na ruim drie maanden in Capelle aan den IJssel zijn heel wat mensen en zaken niet meer heel nieuw, en toch nog steeds een heleboel ook weer wel. We kijken terug op een soepele verhuizing, met hulp van al die inmiddels sterke en volwassenen zonen, op een hartelijke ontvangst en een goed begin in Capelle. We weten ons zeer, zeer bevoorrecht om na het goede hoofdstuk Kralingen aan dit hoofdstuk te mogen beginnen. Veel is echt anders: twéé gemeenschappen in plaats van één. Het eigen worden aan de beide gemeentes verloopt anders, ook het leren kennen van alle tradities rondom gedachteniszondag, advent en Kerst, avondmaal, alles gaat dubbel. Gelukkig heb ik hier alweer ook weer twee directe fijne collega’s – kerkelijk werkers. Met Jan gaat alles goed, hij kookt en leest nog altijd vrolijk verder. Het is erg fijn om te horen dat in Kralingen de bezinning op de toekomst van de gemeente voortvarend opgepakt is – en dat naast de aanstaande verbouwing. Ik blijf dat natuurlijk met warme belangstelling volgen.

Van het zo ruimhartige geschenk, een prachtige lamp boven onze eettafel, komen later foto’s. Hij hangt bíjna. Hierbij een andere foto: in de Oosterkerk in Capelle ben ik een voormalig Kralings gemeentelid weer tegengekomen: Koos Schimmer. Koos kwam jarenlang in Kralingen naar onze kerkdiensten, totdat hij naar zijn huidige woning verhuisde omdat hij meer zorg nodig had. Midden in een kerkdienst zag ik dat Koos mij opeens herkende. Later had ik een gesprekje met hem. Ik kon niet alles goed verstaan wat hij zei. Maar hij zei heel duidelijk: Doe ze de groeten in Kralingen! Bij deze, van harte!

ds Ilse Hogeweg