Zo vlak voor het afscheid van Pro Rege interview ik de – inmiddels voormalige – (ouderling)kerkrentmeesters Cees Steendam en Bart Reinders. Beiden komen zij sportief op de fiets, ik verwelkom hen met koffie.
Zij hebben natuurlijk een ongelooflijk drukke tijd achter de rug vanwege de verkoop van Pro Rege en de fusie. Dat dit ook in die volgorde heeft plaatsgevonden was voor de gereformeerden wel zo wenselijk.

Wat was er zo belangrijk aan die volgorde?

Cees licht toe “Die volgorde: eerst verkoop daarna samengaan was trouwens niet toevallig, maar wel prettig. Het maakte het mogelijk dat de gemeente (in dit geval de gereformeerden) die haar kerkgebouw moest verkopen, dat besluit ook zelfstandig kon nemen en niet aan de nieuwe gefuseerde gemeente hoefde over te laten.”

Hoe voltrok zich het verkoopproces?

Zowel Cees als Bart gaan even achterover zitten, want het waren hectische maanden. Beurtelings blikken zij terug. “Eerste huiswerk was natuurlijk om een keuze qua makelaar te maken. Wie heeft de beste kennis en kunde aangaande de verkoop van een pand als Pro Rege. Het is zeker geen woonhuis, heeft geen tuin, geen parking etc. Uiteindelijk voldeed Ooms het beste aan de criteria en zijn we met hen in zee gegaan. De juiste specialist gold natuurlijk ook voor de notaris. In dit soort processen heel belangrijk, maar gelukkig vonden we een uitstekende notaris met de juiste expertise.

Reeds voor de bekendmaking tot verkoop bleek al belangstelling in de zogeheten ‘stille verkoop.’ Na de officiële publicatie van het voornemen tot verkoop van Pro Rege ontstond al snel een lijst van geïnteresseerden. Voor ons was belangrijk de beoogde bestemming en natuurlijk de bieding. Een aantal gegadigden viel al snel af en vanuit enkele kerkgemeenschappen waren de biedingen zo laag, dat we dit niet verantwoord vonden. Uiteindelijk is de keuze gevallen op een nieuwe eigenaar die er zorgappartementen in gaat maken en een gemeenschappelijke ruimte die voor buurtactiviteiten beschikbaar is.

In het koopcontract, dat bovendien nog in 2022 kon worden getekend, is ook vastgelegd – voor zover dit juridische mogelijk is – dat de nieuwe eigenaar deze bestemming niet zomaar mag wijzigen. Wij hebben het gevoel dat we ten opzichte van iedereen met een hart voor Pro Rege ons best hebben gedaan om er het beste uit te halen. Het is ook prettig dat we in de gelegenheid zijn gesteld om tot 1 augustus over het gebouw te beschikken. Bijzonder detail is misschien wel dat de nieuwe eigenaar ooit gedoopt is in de Hoflaankerk.”

En toen kwam de definitieve fusie

Cees: “In mijn speech op 11 april heb ik ook een stukje historie verwoord, maar uiteindelijk heeft de wens om samen te gaan altijd als belangrijke doelstelling gehad om een zelfstandige, financieel gezonde Protestantse gemeente in Rotterdam-Kralingen (en daar horen ook de Esch en Prinsenland bij) te behouden. Voor dat financieel gezond worden was het nodig om te bezuinigen op de exploitatie van onze kerkgebouwen. Dus het proces naar samengaan is altijd sterk verbonden geweest met het nadenken over het afstoten van een kerkgebouw. Dat maakte het samengaan natuurlijk wel ingewikkelder, want zorgvuldigheid en draagvlak zijn natuurlijk van cruciaal belang. Gelukkig was er uiteindelijk commitment, konden we de weg vervolgen, werden de notariële akte en heel veel andere belangrijke documenten gereed gemaakt en was daar op die 11de april het officiële moment van ondertekening. Het geeft ons een voldaan gevoel dat het is gelukt en wij daaraan hebben mogen bijdragen. Er zijn nu mogelijkheden tot verbetering, een nieuw elan en meer slagkracht.

Taken volbracht, chapeau en nu?

Bart: “Na bijna 20 jaar actief te zijn geweest als (ouderling) kerkrentmeester, stopt het nu bij de sluiting van Pro Rege. Ik heb ooit gezegd dat ik de allerlaatste Gereformeerde kerkrentmeester wilde zijn en dat is ook uitgekomen. Er is nu een nieuw college van kerkrentmeesters waarin Gerard Bergshoeff, Ton van Osch, Rob Valkenburg, Cees Steendam, Nico Vonk Noordegraaf en Hiddo Oosterhuis zitting hebben. Verder volgt er natuurlijk nog wel een nasleep en verantwoording om alle zaken correct af te handelen. Met name in het kader van de fusie moet er een nieuw KvK nummer worden aangevraagd, verzekeringen, banknummers en andere belangrijke zaken worden overgeheveld of opgezegd. Wat dat betreft ben ik er nog wel even druk mee, heb het overigens altijd met enthousiasme en overtuiging gedaan, maar hierna voor mij even geen papierwinkel meer.”

Cees: “Ja voor mij ouderling-kerkrentmeester af en nu alleen nog kerkrentmeester. Wat betreft het hele traject hebben wij zowel bestuurlijk als emotioneel dit alles al zó doorleefd. Wij zaten er tenslotte middenin en ook kerkelijk zijn er zoveel gemeenteavonden geweest en daarbuiten waren wij alleen maar druk. Nu ook met Pro Rege, waarin alle spullen al door onze handen zijn gegaan. Kortom heel veel momenten.”

En dan nu het grote afscheid?

Zowel Cees als Bart zijn van mening dat een goed afscheid belangrijk is. “Er is door veel mensen hard gewerkt met de intentie om er een groots afscheidsweekend van te maken. Complimenten aan hen. En voor wat het hele programma betreft, dat staat van uur tot uur op de website en in de nieuwsbrief.”

Na deze uitgebreide en heldere toelichting van zowel Cees als Bart bedank ik hen voor dit interview. Het leek mij mooi om dit artikel af te sluiten met de slotpassage uit de speech van Cees op 11 april.

“Het samengaan van Gereformeerd en Hervormd in Rotterdam-Kralingen en omstreken is zeker geen doel op zich. Het gaat erom dat het doorklinkt in ons gemeente zijn. Ik hoop dat we hier in Kralingen een dienstbare en geïnspireerde gemeente van Jezus Christus moge zijn en ik hoop en bid dat Gods zegen daarop mag rusten.”

Dorothea van Santen – Kloosterman