‘Wat fijn dat jullie er allemaal zijn! Iedereen hier in dit mooie gebouw en ook alle lieve mensen die met ons meedoen en meeleven via internet’, zo vangt de dienst in de Dominicuskerk meestal na het inzingen van het koor aan op zondagmorgen om 11.00 uur. Wij zijn in die prachtige kerk van P.J.H. Cuypers 32 jaar geleden getrouwd. Iedereen kent Cuypers natuurlijk als de architect van het Rijksmuseum en het Centraal Station in Amsterdam. Hij ontwierp ook de grote troon die in de Ridderzaal staat en waarop ons staatshoofd op Prinsjesdag de troonrede voordraagt. Ik vind deze Dominicuskerk (foto hierboven) het mooiste ontwerp dat hij heeft gemaakt.

In de ‘Dominicus’ is ruim zestig jaar geleden een oecumenische gemeente ontstaan van mensen uit allerlei kerken en geloven. Er wordt elke zondag prachtig gezongen. Het koor, ondersteund door dirigent en organist, zingt veel liederen van Huub Oosterhuis, maar ook van anderen, zoals Ida Gerhardt. De overdenkingen worden georganiseerd door het liturgisch team dat bestaat uit protestantse en katholieke voorgangers. De afgelopen weken stond het thema ‘Vrijheid’ centraal en dat werd door gastsprekers heel verschillend behandeld. Op de actualiteit toegesneden…

Elke dienst eindigt met de viering van de Eucharistie, de dienst van de Tafel. Dit Avondmaal is een centraal moment in de viering, maar is ook heel goed georganiseerd op verschillende uitdeelplekken en het stukje matse wordt gedoopt in de wijn.

Het meeste houdt mij bezig dat op de zondagen dat wij de dienst volgen, ik eigenlijk wil dat de dienst niet stopt. Het is een liturgie die wordt vertaald in betovering. Ik geniet van de warmte in het taalgebruik, de tijd die wordt genomen voor rust en inkeer in de dienst, de schitterende muziek en zang en de sacrale omgeving van de prachtig gerestaureerde kerkruimte. En van het onmisbare ritueel van brood en wijn dat elke dienst wordt gevierd. De sfeer en de gezamenlijke geloofsbeleving is zo intens dat ik mij er maar moeilijk los van kan maken. En wij staan daar niet alleen in. Er zijn op zondag ongeveer 400 mensen die de Dominicus digitaal opzoeken. Tijdens de coronapandemie waren er nog veel meer.

Wie wil meemaken waarom de Dominicus mij zo aanspreekt, kan terecht op internet. De diensten worden daar gestreamd en kunnen net als bij ons worden teruggezien.

Gij Eeuwige
Zoveel gebroken in uw schepping
Gekwetste zielen
Verlamde lichamen
Verkrampte geesten
Ongeziene kinderen
Vergeten mensen
Verschroeide aarde
Vervuilde lucht

Maar ongebroken is uw liefde
En ongebroken de liefde van uw kind
En ongebroken de kracht
Van dat aloude gebaar
Van het breken van het brood
En het delen van de wijn
Om ons er aan te herinneren
Dat mens-zijn betekent
Leven uit genade
In dankbaarheid
In solidariteit met vriend en vreemde
In verbondenheid met al wat leeft
Helend wat gebroken is
En zo werkend aan een nieuwe wereld.

Koos van der Steenhoven