Met deze mand met streekproducten uit het hele land en een lied bedankten wij, negen collega’s, in november onze supervisor bij het afronden van de training Klinisch Pastorale Vorming. We hebben veel ontvangen in deze training. Zo werden we verder geschoold in verschillende vormen van pastoraat. Niet alleen door daar informatie over te krijgen, maar ook door ermee te oefenen en naar onze eigen werkinbreng te kijken. Ook verdiepten we ons in symboliek en in het voorgaan in de liturgie. We deden aan bibliodrama. We hoorden elkaars preken. Predikant-zijn is een veelzijdig vak waarin je nooit bent uitgeleerd.

Naast deze professionele bijscholing lag er veel nadruk op ieders persoonlijke ontwikkeling. We zijn immers als pastores ons eigen instrument in Gods hand. Daarom kregen we als opdracht om zowel onze morele als spirituele biografie te schrijven. Die deelden we, en we stelden elkaar vragen die tot nadenken stemden. Bovendien voerden we iedere dag een groepsgesprek, waarna we reflecteerden op het proces in de groep en onze eigen wijze van communiceren. In dit gevarieerde programma had ieder zijn of haar eigen leerdoelen.  En zagen we de groei bij elkaar.

Het was een geschenk om deze training te mogen volgen onder een ervaren supervisor. Nu rest voor de academische beoordeling nog het maken van een portfolio over een zelfgekozen onderwerp. Maar daarvoor hoef ik niet meer naar Nijmegen. Ik ben weer op het Kralingse honk, naast collega Ilse!

ds Marianne Bogaard