In onze kerkgemeenschap proberen we het: elkaar en ieder mens op ons levenspad aandacht te geven, grote woorden waar te maken. Respect en ruimte, betrokkenheid en warmte. Maar wat in de ene situatie goed is, kan in een andere situatie verkeerd uitwerken. Wat voor de ene persoon heilzaam is, hoeft voor een ander niet zo te zijn. Ds Piet Schelling houdt ons bij de les van aandacht voor elkaar. Hoe belangrijk is het om jezelf altijd af te blijven vragen: doe ik in deze situatie voor deze persoon het juiste? Onze omgang met elkaar wordt krachtiger en aandachtiger als wij ons deze vragen durven blijven stellen.
Aandacht voor elkaar
Kunnen wij bieden: aandacht zonder betutteling respect en vrijheid zonder vrijblijvendheid ruimte zonder anonimiteit leiderschap zonder misplaatste machtsposities openheid zonder grenzeloosheid geborgenheid zonder inkapseling betrokkenheid zonder opdringerigheid warmte zonder verstikking? (Piet Schelling)
Medeleven
Corrie van Luijk van de Jacques Dutilhweg is verhuisd naar het Jacobs Gasthuis in Schiedam, vlakbij haar dochter. We wensen haar daar een goede balans tussen zorg en zelfstandigheid. Jan Brackmann heeft een licht herseninfarct doorgemaakt. Hij verblijft nu in zorghotel De Meander (Boslaan 1, 2912 PA Nieuwerkerk aan den IJssel). Wij wensen hem alle kracht en sterkte. Cor Monster heeft na een val zijn heup gebroken. De eerste heupoperatie bracht niet het gewenste herstel, en hij heeft kort daarna een tweede heupoperatie gekregen. Kortgeleden had hij al eerdere ingrepen ondergaan; zo is er veel van hem gevraagd op zijn hoge leeftijd. Cor Monster revalideert nu in Pniël, en wij wensen hem een voorspoedig herstel. Yvonne de Jong brak haar schouder bij een val, en zij heeft daar een operatie voor ondergaan. Haar wacht een tijd van revalidatie. Wij wensen haar daartoe heel veel sterkte. Met Ria Overdijk gaat het gelukkig beter, eind januari is zij tot haar vreugde en die van Jack weer thuis gekomen. Deborah Meindersma heeft een ingrijpende operatie ondergaan aan haar rug vanwege scoliose. Lang duurde het wachten daarop door uitgestelde zorg; kort na de operatie waren er zorgen, maar inmiddels is het herstel begonnen en mocht Deborah naar huis. Ze heeft lange en intensieve revalidatie nodig. We wensen haar en haar ouders Patricia Meindersma en George Ouko heel veel sterkte. Kees van Linschoten uit Kralingseveer is in het ziekenhuis opgenomen vanwege zijn verzwakte situatie. We hopen van harte dat er goede en snelle behandeling kan zijn.
In memoriam Piets Vogel-den Breejen
Vrijdag 21 januari is Piets – Pietje – Vogel-den Breejen overleden, in de leeftijd van 88 jaar. Piets is overleden in haar eigen huis, Honingerdijk 255, in aanwezigheid van haar kinderen. Zij is gegaan in rust vertrouwen, na een voortdurende toename van kwetsbaarheid en afhankelijkheid. Piets Vogel was decennialang verbonden met onze kerkgemeenschap. Het gezin Vogel kwam eerst altijd naar de gereformeerde kerk in de Avenue Concordia. Later kwamen zij naar Pro Rege. Het overlijden van haar man Bas op betrekkelijk jonge leeftijd viel Piets zeer zwaar. Het lukte haar om haar levensweg te vervolgen en weer plezier en zin te vinden. Goede vrienden, ook binnen de kerk, hielpen daarbij. Zij was een enthousiast lid van de boekenclub en las ook graag boeken over theologie. De boeken van Harry Kuitert en die van Klaas Hendrikse, met alle levendige gesprekken die deze opriepen. Piets heeft zich ingezet in onze kerkgemeenschap als diaken. Zij was actief in de Doe Mee-groep, en was lid van de eetgroep. Velen kennen haar als een warme persoonlijkheid met oprechte belangstelling voor wie ze ontmoette. Piets was niet bang om grote vragen over God te stellen en te bespreken. Tegelijk was zij er van overtuigd dat God op haar wachtte na haar leven. ‘Wanneer het stof terugkeert naar de aarde, weer wordt zoals het was, wanneer de adem van het leven weer naar God gaat, die het leven heeft gegeven’, Prediker 12:7, was een tekst die haar kracht gaf. Vrijdag 28 januari is er op informele wijze afscheid genomen van haar. Wij bidden voor haar kinderen en kleinkinderen en ieder, die van haar gehouden heeft, om de troost van de Eeuwige.
Geboren
Pieter Christiaan van Zwienen
Op 28 december is geboren Pieter Christiaan van Zwienen. Pieter is de zoon van Chris en Thanh van Zwienen-Pham, en broertje van Floris en Lily. Alles is goed met zoon en moeder gelukkig. Wij feliciteren Chris, Than, Floris en Lily van harte met nog meer leven en liefde in hun gezin!
Wat vraagt de Heer nog meer van ons dan dat wij recht doen en trouw zijn en wandelen op zijn weg?
Het is de Geest die ons beweegt dat wij Gods wil doen en omzien naar alles wat er leeft.
Lied 992
Een hartelijke groet van uw pastores ds Marianne Bogaard en ds Ilse Hogeweg
Bloemen januari
Zondag 2 januari gingen de bloemen naar mw W. van Yperen-Verhoeve Weteringstraat 225 (Nieuwe Plantage). Zij werd 95 jaar. De week daarna kreeg mw Ank Blijleven de bloemen uit de kerkdienst. Zij woont in De Hofstee – K111E, President Rooseveltweg 22. Zij kreeg de bloemen ter bemoediging omdat zij moet herstellen van een gebroken heupbeen. René, Qian en Jan Segers hebben al meer dan 2 jaar Qians ouders uit China niet kunnen zien. Dat is een verdrietige zaak, daarom gingen op 16 januari de bloemen naar de Leendert Butterstraat 4. Op 23 januari gingen de bloemen naar Eelco Stapelkamp (en ook naar Edith, Joëlle en Leonie natuurlijk). Als groet en bemoediging. Hij heeft onze groet beantwoord met een berichtje. Op 30 januari zijn de bloemen bestemd voor Roel en Astrid de Snoo-Lodder, ’s-Gravenweg 505. Zij zijn 40 jaar getrouwd.
Bericht van familie Stapelkamp
De afgelopen maanden zijn heftig geweest. Na 3 hersenoperaties is gelukkig het herstel ingezet waar we enorm dankbaar voor zijn. Ik ben nu bezig met een revalidatietraject in Rijndam-IJsselland. Alhoewel de toekomst nog onzeker is, genieten we weer van de momenten samen. Samen met Edith, met Joëlle en Leonie, onze familie, vrienden, buren en zeker – ook al is het online – onze kerkgemeenschap. Het blijft hartverwarmend te ondervinden hoezeer er met ons vanuit de kerk wordt meegeleefd. Dit is voor ons nog steeds zo bijzonder en dit geeft ons zoveel steun! Ook mochten wij zondag 23 januari het prachtige boeket tulpen ter bemoediging uit de kerk ontvangen. We koesteren onze zegeningen. Veel dank!
Blijf niet staren op wat vroeger was;
sta niet stil in het verleden.
Ik, zegt Hij, ga iets nieuws beginnen,
het is al begonnen, merk je het niet?
Dit zo korte, prachtige lied van Huub Oosterhuis draagt een grote gelovige wijsheid in zich. Wij vieren in de komst van het kind van Bethlehem een nieuw begin, een nieuwe toekomst. Maar in ons dagelijks leven is alles hetzelfde. Is alles oud en er lijkt niets nieuw. Dit lied vraagt ons om uit te kijken naar het nieuwe, dat God begonnen is. Het lied vraagt ons om al zingend te vertrouwen dat dat zo is. Ook in onze moeizame, onoverzichtelijke coronatijd werkt de Eeuwige. Hoe goed en hoe belangrijk is het, om onze ogen open te houden voor het nieuwe, dat God ons geeft. Juist in wat ons bezwaart, in wat ons verdriet doet, werkt God. Het is aan ons, om dat nieuwe op het spoor te komen.
Meeleven
Cor Monster, Hoflaan 34, is niet lang na zijn vorige operatie thuis gevallen en brak daarbij zijn heup. Na de noodzakelijke operatie revalideert hij nu in Pniël.
Dora Eikelboom is na revalidatie in het zorghotel weer thuis, Dillenburglaan 2. Ze kreeg de bloemen uit de kerkdienst van 12 december.
Riet Smit-Koornneef, Kortekade 111B, heeft een operatie ondergaan en herstelt verder thuis. Zij kreeg de bloemen uit de Kerstviering.
Ria Overdijk is op 24 december geopereerd nadat zij na een val in november niet meer kon staan. We brachten haar de bloemen uit de kerkdienst van zondag 26 december, en we hopen dat zij na revalidatie in de zorgboerderij van Avanze, ’s-Gravenweg 355, Capelle aan den IJssel, weer mobieler is.
Ook Corrie van Luijk kon gelukkig weer naar haar eigen huis, Jacques Dutilhweg 607.
Lenie Kosten, Jacques Dutilhweg 701, is aan haar oog geopereerd. Het is nog even afwachten of dat echt verbetering brengt.
Ank Blijleven, die in december verhuisde naar de Hofstee, President Rooseveltweg 22, k.111e, is daar helaas gevallen en brak haar heup. Ook zij werd 24 december geopereerd en is inmiddels terug in haar eigen kamer.
Op dezelfde dag kreeg Wim van der Gaag, Kralingseweg 258, goede berichten. De medicatie met tabletten is aangeslagen en hij is erg vooruitgegaan.
Eelco Stapelkamp, die opnieuw moest worden geopereerd, heeft de Kerstdagen thuis doorgebracht. En kort voor de jaarwisseling mocht hij definitief naar huis. Hem wacht nog wel een lang traject van intensieve revalidatie, maar dit was onverwacht goed nieuws!
Alle vele herstellenden wensen we veel sterkte in alle moeite en ongemak, veel goede moed en geduld.
Bloemen december
In het voorgaande is nog niet genoemd dat op 5 december de bloemen uit de kerkdienst naar dhr en mw F. de Jong-Maurik gingen, Giraffestraat 10. Zij waren 6 december 60 jaar getrouwd.
En Mw J.C. de Villeneuve-Smit werd 99 jaar en kreeg de bloemen uit de dienst van 19 december. Zij woont aan de ’s-Gravenwetering 66. De bloemen zijn een bemoediging voor herstel.
In Memoriam Anne Spaanstra
Zaterdagmorgen 27 november is Anne Rinze Spaanstra op 85-jarige leeftijd overleden. Zijn gezondheid ging de laatste tijd achteruit. Halverwege november kreeg hij een pacemaker. Dat stemde hoopvol. Nu kwam zijn overlijden toch nog onverwacht. Anne is in Leeuwarden geboren en was al op 4-jarige leeftijd wees, nadat zijn vader en moeder aan ziektes overleden. Anne heeft niet bij de pakken neergezeten en is op 18-jarige leeftijd naar Rotterdam vertrokken om er te leren en te werken. Daar leerde hij ook zijn vrouw Wil kennen. Ze trouwden jong en kregen 2 zonen. Anne was een harde werker, een betrokken en zorgzame echtgenoot, vader en opa en woonde een dertigtal jaren in Hendrik Ido Ambacht/Ridderkerk.
In 2017 verhuisde hij van Hendrik Ido Ambacht naar het Termaathuis aan de ’s-Gravenwetering. Alleen, want zijn vrouw Wil was in 2016 overleden. Het leven had iets van zijn glans verloren. Hij vond het fijn om in Kralingen naar kerk te gaan, te luisteren naar de verkondiging en zingen deed hij naar hartenlust. Aan de huiskamerbijeenkomsten in het Termaathuis nam hij graag deel. In vorige gemeentes is Anne actief geweest in het kerkenwerk. Nu wilde hij gewoon intens meeleven en zijn geloof beleven. De pastorale contacten waardeerde hij zeer. Door de beperkingen van de coronamaatregelen kon hij niet meer naar de kerk. Gelukkig bleven de zondagse bezoeken aan en van zijn beide zonen en hun kleinkinderen. Met dierbare herinneringen mogen zij en wij verder, erop vertrouwend dat het Licht van God met Anne is meegegaan en met ons mee blijft gaan.
(Annie van Hoof)
In Memoriam Nelly van den Bos-Hijdra
Op 1 december is overleden Nelly van den Bos- Hijdra, in de leeftijd van 92 jaar. Zij woonde Kornelis van Tollaan 1. Nelly Bos werd geboren in Delft, waar zij met haar man Gerard een fruit- en bloemenwinkel had. Zij kregen een zoon, die ook Gerard heet. Na hun werkzame leven kwamen zij wonen langs de ’s Gravenweg. Enige tijd woonde hun kleindochter bij hen. In 2016 overleed haar man Gerard. Een maand geleden moest Nelly Bos opgenomen worden in een revalidatiecentrum in Vlaardingen. Daar is zij uiteindelijk gevallen, brak haar heup en een operatie was niet meer mogelijk.
Nelly Bos was een gelovige vrouw. Zij kwam met haar man naar de Oosterkapel. Na het sluiten van de Oosterkapel kwam ze niet meer naar de kerk, maar geloof was voor haar een kracht. Het lied dat voor haar erg belangrijk was: Grote God, wij loven U.
Het afscheid van Nelly van den Bos-Hijdra heeft plaatsgevonden in crematorium Iepenhof in Delft. Wij vertrouwen met de woorden van lied 413 dat zij is opgenomen in het erbarmen van God. Wij bidden dat God haar zoon en kleindochters troost in deze tijd.
Hartelijk dank
Het was fijn om in deze tijd, waarin wij elkaar niet in de diensten konden ontmoeten, meerdere kerstgroeten uit de gemeente te mogen ontvangen. Hartelijk dank daarvoor!
Met een hartelijke groet van uw pastores,
ds Marianne Bogaard en ds Ilse Hogeweg
Lieve gemeenteleden,
Wij willen jullie hartelijk bedanken voor alle telefoontjes, brieven, kaarten en bloemen die wij ontvingen bij de ziekenhuisopname en na het overlijden van mijn Gijs, onze vader en opa. Al die aandacht heeft ons gesteund en zo getroost. Wij weten ons verbonden met zo velen in deze gemeente.
Ook de verschillende ‘In memoriam’ stukken in de Caleidoscoop zijn voor ons heel bijzonder. Het is goed om te lezen dat Gijs voor velen zo veel betekend heeft en daardoor gemist zal worden.
Het liefst zouden wij alle namen noemen, maar dan is er een heel A4-tje nodig, zoveel hebben wij gekregen en dat willen wij de redactie niet aandoen.
Wij hopen dat jullie fijne Kerstdagen hebben gehad en wensen jullie alle goeds voor 2022.
Gré,Miriam en Peter, Marga en AlwinRobin en Debbie, Valérie en Sjoerd,Stéphanie en Arnoud, Pascal en Yvenca
In deze donkere weken zingen we graag de mooie adventsliederen over uitzien naar licht, uitzien naar de morgen. Donker en duister vallen in onze beleving én in bijbelse taal vaak samen met moeite en moeilijkheden. Met: geen uitzicht zien. Tegelijk mogen we ons geborgen weten in de nacht. Als wij gaan slapen is er altijd de Eeuwige, die over ons waakt. Ook daarvan spreken prachtige psalmteksten: Liggend op mijn bed denk ik aan U, wakend in de nacht prevel ik uw naam (Psalm 63: 7). Als U het duister spreidt, valt de nacht, en alles wat leeft in het woud gaat zich roeren (Psalm 104: 20).
Het donker van de nacht vraagt van ons een geloofsopgave: om geduldig te blijven wachten en het donker te verduren. Het vraagt van ons opnieuw en anders overgave aan de Eeuwige. Het vraagt van ons het vertrouwen op de Eeuwige, die over ons waakt. Voor wie dat vertrouwen vast kan houden, is er geborgenheid in de nacht. Oók als je niet kunt slapen, óók als je ’s nachts ligt te piekeren, ook als ’s nachts alles groter en moeilijker lijkt dan overdag, is het goed om te bidden, om je te herinneren: God ziet mij, God waakt over mij, ook nu. In veel kloostergemeenschappen houden de zusters en broeders het nachtgebed, zij komen ’s nachts óók samen om te zingen en te bidden. Natuurlijk is dit soms vermoeiend. Ik heb tegelijk ook zusters en broeders horen zeggen, dat dit de meest stille en intieme momenten in hun geloofsgemeenschap zijn. Het donker van de nacht kan ons helpen om dichter bij de Eeuwige te komen.
In memoriam Gijsbert – Gijs – Roodhorst
Voor de laatste keer sprak Gijs ons toe in de dienst van 31 oktober. Als voorbereiding op deze dienst waren twaalf tieners bij ouderen op bezoek gegaan. Twee van hen hoorden van Gijs hoe zijn geloof werd gevoed door de kerkdienst en hoe belangrijk de gemeenschap voor hem was. En maakten daar een filmpje van. Op de vroege zondagmorgen vóór die dienst overleed Gijs in het ziekenhuis. Zijn vrouw Gré gaf aan dat het toch mooi was het filmpje te laten zien. Het was een intens moment: Gijs die op deze manier in ons midden was, terwijl we hoorden van zijn overlijden. De schok was groot.
We herdachten Gijs in de Prinsenlandkring de week daarna. We kwamen ook met een paar tieners bij elkaar en zochten in de boeken van de Hoflaankerk zijn doop- en belijdenisdatum op. Gijs was vanuit zijn familiegeschiedenis verweven met Kralingen en met deze kerk. In de afschuwelijke tijd van het bombardement op Rotterdam in 1940 zal het een enorme troost geweest zijn dat de Hoflaankerk én de boekhandel van de familie van moederskant, Amesz, gespaard bleven. De beelden van de verwoesting werden echter in Gijs’ herinnering gegrift. Later zal hij zelf in de boekhandel komen en de zaak overnemen. Hij is dan inmiddels getrouwd met Greetje, die hij in een boekhandel in Rotterdam heeft leren kennen. Samen bouwen zij hun leven op en krijgen een tweeling: Miriam en Marga.
Gijs staat midden in de Kralingse gemeenschap. Hij staat ook midden in de kerk. Als vanzelfsprekend betrokken. Dat geeft zijn bestaan een diepe zin. Ooit begon het bij de jongemannenvereniging Onesimus. Het zal zelfs leiden tot het voorzitterschap van de kerkenraad. Maar ook het stencilen en rondbrengen van orde van dienst ziet hij als zijn taak. Het pastoraat. Vorming en Toerusting. Bij alles wat hij doet, blijft hij zorgvuldig in de omgang, mild, vergevingsgezind. Even dienstbaar en trouw is hij naar Gré en zijn dochters toe. Hij is druk en krijgt daar de ruimte voor. Maar hij geeft ook ruimte, dwingt nooit iets af. Voor zijn kleinkinderen is hij een opa met aandacht voor hún leven.
‘Gelukkig de vredestichters’, lazen wij bij de dankdienst voor zijn leven in de Hoflaankerk op 5 november, “want zij zullen kinderen van God genoemd worden”. We laten hem los in het vertrouwen dat de verbondenheid met de Eeuwige, die in zijn lange leven gegroeid is, door de dood niet verbroken kan worden. Maar wat zullen we hem missen. Onze gedachten en gebeden zijn bij Gré, Miriam en Peter, Marga en Alwin en de kleinkinderen.
Meeleven
Wij zijn dankbaar te kunnen berichten dat de operatie van Cor Monster, Hoflaan 34, goed verlopen is.
Riet van Rooijen, Sionstraat 72, maakt een pijnlijke aanval van gordelroos door. Wij wensen haar veel sterkte.
Dora Eikelboom is gevallen na een museumbezoek en brak daarbij haar heup. Zij is geopereerd en revalideert in het Aafje Zorghotel (Kleiweg 500, kamer 103). Gelukkig gaat het goed met haar. We hopen dat ze op niet al te lange termijn weer naar huis kan!
De bloemen gingen naar
Op 31 oktober kreeg mw Gré Roodhorst, Jacques Dutilhweg 723 de bloemen met onze meelevende groet voor haar, op deze verdrietige dag van het overlijden van haar man.
Op 7 november gingen de bloemen naar mw Riek de Jong-Paulus, Schaardijk 498 k. 4, omdat zij niet aanwezig kon zijn bij de gedachtenisdienst waarin ook het overlijden van haar man werd herdacht.
Mw Truus Suister-van Willigen, die woont op het Martinus Batenburgplein 38, heeft lang op een operatie moeten wachten. Zij kreeg de bloemen op 14 november; ter bemoediging nu ze herstellende is.
Hartelijke groet en bemoediging voor mw Corrie van Luijk-Nagel, Jacques Dutilhweg 607. Zij is verhuisd naar de Twee Bruggen, Pascalweg. Zij kreeg 21 november de bloemen.
Mw Janet Streefkerk is verhuisd van Hoppesteijn naar de Nieuwe Plantage, afdeling Hortensia, kamer 8. Naar haar gingen de bloemen van zondag 28 november.
Met een hartelijke groet, ds Marianne Bogaard en ds Ilse Hogeweg
Zend ons een engel in de nacht
als alles ons een raadsel is,
als ons de zekerheid en kracht
ontvallen in de duisternis.
Zend ons een engel ieder uur
dat ons ontvoert van U vandaan,
wanneer wij voor de blinde muur
van uw geheime plannen staan.
Zend ons een engel met uw licht
in onze slaap, de metgezel
die troost brengt met het vergezicht
van God met ons, Emmanuel.
Zend ons in hem de zekerheid
dat U ons zelf bezoeken zult
en bij ons wonen in uw tijd,
en leer ons wachten met geduld.
Het kón weer: de marathon van Rotterdam, het grote sportfeest. Met de Belgische winnaar Bashir Abdi met zijn Europees record, met enkele gemeenteleden die een gedeeltelijke marathon liepen, Anieke Wierenga die de volledige marathon liep en wat was het prachtig weer. Traditiegetrouw werd de laatste loper Bert uit Bleiswijk met politiemotoren begeleid, kreeg hij zijn medaille uit handen van de winnaar Bashir Abdi én een bos bloemen van burgemeester Aboutaleb. Prachtig, zo hoort het: het feest is pas compleet als de laatste echt binnen is.
Tijdens de anderhalf jaar dat corona onze samenleving en onze kerkgemeenschap stillegde, hebben we ons veel zorgen gemaakt over mensen die erg eenzaam waren. Over mensen die tegen vele moeilijkheden opliepen vanwege kwetsbaarheid, hun angst, mensen die van familie afgesneden waren, ondernemers die inkomen zagen verdampen, jongeren die het gemis van onderwijs op school en sociaal contact niet aankonden. De samenleving is nu weer open. Er kan weer veel meer. Laten we óók nu, júíst nu om ons heen blijven kijken naar de achterblijvers van nu. Wie is er nú eenzaam, nu we daar niet meer zo expliciet aandacht voor hebben met elkaar? Wie heeft er moeite mee om weer aan te haken bij het hoge tempo van alles wat weer moet en kan? Als kerkelijke gemeenschap hebben we te allen tijde om te zien naar elkaar en zorg te dragen voor wie het moeilijk heeft. Laat het prachtige plaatje van Bert uit Bleiswijk ons daarbij inspireren: het feest is pas compleet als de laatste veilig binnen is.
Uitgestelde zorg
Een aantal gemeenteleden wacht op een operatie, soms een zeer ingrijpende. Het is voor hen en hun familie een moeilijke en onzekere tijd, nu de zorg overbelast is. We leven met hen mee, we hopen en bidden dat deze operaties doorgang kunnen vinden. We leven ook mee met de overbelaste verpleegkundigen, artsen en huisartsen.
Meeleven
Andrien van der Wal, Admiraliteitskade 74Z, heeft haar tweede heupoperatie ondergaan. Opnieuw betekent dat hard aan het werk voor revalidatie. Daar wensen wij haar heel goede moed voor!
Piets Vogel-den Breejen, Honingerdijk 255, heeft korte tijd in een zorghotel moeten verblijven. Zij is blij, en wij voor haar, dat zij nu weer thuis is.
Truus Suister, Marinus Batenburgplein 38, is na een lange periode van wachten eindelijk geopereerd aan een middenrifbreuk waar zij veel last van had. Zij kon gelukkig vrij snel naar huis en herstelt tot nu toe voorspoedig. Hopelijk blijven de klachten weg, we wensen haar en Theo sterkte.
Eelco Stapelkamp, Joh. Meulsteestraat 21, zal binnenkort opnieuw geopereerd worden. Zijn herstel na de operatie in augustus is goed verlopen, maar een tweede operatie is wenselijk. We leven met hem en Edith, Leonie en Joëlle mee.
André de Boer, Huub van der Brulestraat 231, heeft zijn pastorale werk een tijd niet kunnen uitvoeren vanwege een opeenstapeling van meerdere ongemakken. Ook kon hij daarom niet meezingen in de cantorij. Binnenkort hoopt hij weer mee te kunnen doen, en wij hopen dat met hem.
Bloemen oktober
Op 3 oktober ontvingen Bert en Loes Heere, Mia van Yperenplein 55, de bloemen als felicitatie. Op 30 september was het 55 jaar geleden dat zij in het huwelijk traden.
Er waren twee bossen op 10 oktober. Die gingen naar de heer en mw L.C. Fransman-Bakboord, Pieter Klapwijkstraat 22, vanwege hun 60 jarig huwelijk op 4 oktober, en naar Henny en Leonard de Vos-Koerselman, Leendert Butterstraat 44, die op 8 oktober 45 jaar getrouwd waren.
Vanuit de dienst op 17 oktober werden bloemen gebracht als bemoediging naar mw Trudy Vellekoop-Alblas. Zij verblijft in De Tweemaster, afdeling Furie: Vondelpark 2, Maassluis.
Zondag 24 oktober werden de bloemen aan Yvonne de Jong-v.d. Bie geschonken, in dank voor al het werk dat zij doet rondom de bestemming van de zondagse bloemen.
Op 31 oktober werd dhr Cor Monster, Hoflaan 34, bemoedigd met bloemen voor het herstel na zijn operatie.
Uw pastores ds Marianne Bogaard en ds Ilse Hogeweg
De eersten zijn de laatsten,
wie nakomt gaat voorop,
zij moeten zich niet haasten,
die leven van de hoop.
In het Liedboek 2013 zijn verschillende liederen opgenomen die de ervaringen van ziekte verwoorden en een plaats geven. Een groot verschil met het vorige Liedboek. In lied 856 horen we de ervaring terug van Svein Ellingsen. Deze Noorse kunstenaar en dichter herstelde in een berggebied van depressie. De depressie hield hem in zijn greep: ‘in die aangolvende zee – ik mijn ondergang verwachtte’ deze woorden zijn zeer herkenbaar voor ieder die angstig is, voor wie de toekomst alleen maar donker is. Toch kan Ellingsen ook over die tijd schrijven: ‘troostend ging Gij met mij mee, zelfs toen in de bangste nachten’. Zijn herstel beschrijft Ellingsen in woorden die aan Genesis 1 doen denken: de dag verdringt de nacht, het land wordt in licht gehuld, de hemel wordt vol van vogelgezang. Het lied eindigt in het vertrouwen, dat zolang de schepping zingt, ieder mens wordt meegedragen in dat lied. Wij zijn en blijven deel van Gods goede schepping, waarvoor de Eeuwige zorg draagt. Een indrukwekkende tekst waarin de ervaringen van ziekte, van depressie en van herstel te horen zijn. Deze ervaringen raken ieder van ons ooit in ons leven. Dit lied herinnert ons aan het lied van de schepping, dat ons allen draagt.
Meeleven
Cor Monster heeft na het verwijderen van een tumor nadere behandeling nodig. Wij wensen hem heel veel sterkte. Trudy Vellekoop-Alblas is na een val korte tijd opgenomen geweest in een verpleeghuis in Maassluis op een opvangplek ter revalidatie, daarna is zij naar een ander verpleeghuis in Maassluis gebracht (de Tweemaster, kamer 133, Vondelpark 2, 3141CJ Maassluis), nu voor langere tijd. Zij mist haar huis en Kralingen zeer. Wij wensen haar heel veel sterkte. Eelco Stapelkamp is met Edith dankbaar voor het goed verlopen van de operatie die hij onderging. De laatste berichten lijken enigszins geruststellend, maar verdere behandeling gaat nog besproken worden. Ook hen wensen we vanuit de gemeente heel veel sterkte. We wensen ook ieder sterkte die kampt met klachten en wacht op een behandeling of de uitslag van een onderzoek.
Bloemen
Op 6 september was het echtpaar W. van der Gaauw-Muller, Koenraad Bothstraat 84, 65 jaar getrouwd. Uit de dienst van 5 september gingen de bloemen met onze felicitatie naar hen. Jan-Willem en Annet Bakker-Groeneveld vierden op 13 september hun 25-jarig huwelijk. Zondag 12 september ging onze gelukwens met de bloemen naar de Salomon de Braystraat 24.
Zondag 19 september kregen Laurens en Marjan de Visser-Manschot, Marie van Eijsden Vinkstraat 235, de bloemen. Gefeliciteerd met hun 55-jarige echtvereniging.
Op 26 september ontving Eelco Stapelkamp de bloemen ter bemoediging voor herstel na zijn operatie. Het zijn spannende dagen in de Joh. Meulsteestraat 21, we leven als gemeente mee.
Uw pastores ds Marianne Bogaard en ds Ilse Hogeweg
U, God, hebt mij opgericht!
Lang was ik aan bed gebonden, –
lijf en ziel zijn niet gezwicht,
hebben weer hun kracht gevonden.
Nieuwe dagen vangen aan;
dankbaar kom ik voor U staan. Liedboek 856:1
In Oosterhout bevinden zich drie nog altijd bewoonde kloostergemeenschappen op korte afstand van elkaar: de ‘heilige driehoek’ van de Onze Lieve Vrouwe Abdij (benedictinessen), St Catharinadal (norbertinessen) en St Paulus Abdij (benedictijnen). Deze zomer vond daar de tweede grote tentoonstelling plaats ‘Hoop’, in de serie geloof - hoop - liefde. Gastvrij gaven de abdijgemeenschappen ruimte aan kunstwerken en duizenden bezoekers.
De Kloosterdreef verbindt de verschillende kloostergemeenschappen. Om van het ene deel naar het andere te komen liepen alle bezoekers over het groene beklinkerde weggetje op de foto hierboven. Terwijl je daar liep hoorde je om je heen mensen namen roepen: Ditta! Dittaaa! Pim! Pim! Het bleek een geluidskunstwerk ‘Calling’ van Job Koelewijn. Het is een situatie die iedereen zich voor kan stellen: als je ergens bent, en je ziet opeens degene met wie je samen bent (of nog erger: een kind) niet meer, dan roep je haar of zijn naam. Je zoekt de weg terug, en je blijft roepen. In dat roepen hoor je angst, en tegelijk de verbondenheid met degene die je op dat moment kwijt bent. Dat is ook weer troostrijk: er wordt naar jou verlangd, iemand hoopt je te vinden. Roepen, geroepen worden, angst, verlangen, verbondenheid: zo is er veel om over na te denken. Job Koelewijn maakte dit kunstwerk eerder in New York, op een moment dat hij zelf het gevoel had verdwaald te zijn in het leven en de weg niet meer te weten. Op de Kloosterdreef klinkt het roepen van de namen nog weer anders, als je weet dat zo vele kloosterlingen hier gehoor hebben gegeven aan hun bijzondere roeping, om een leven van gebed te leiden.
Het roepen van al die namen, soms zo indringend, vond ik indrukwekkend. Zo leven wij, op zoek naar elkaar, we hebben elkaar nodig. En tussen en door alle stemmen heen roept God ons. Waar ben je?
Meeleven
Eelco Stapelkamp onderging een eerste operatie vanwege onderzoek. Wij bidden hem, Edith, Leonie en Joëlle de zorg van de Eeuwige toe in deze moeilijke tijd.
Wim van der Gaag van de Kralingseweg heeft van zijn behandelend arts te horen gekregen dat de vorige behandeling niet meer effectief is. Hij wordt nu behandeld met tabletten. We hopen dat die hun werk goed zullen doen en wensen hem en zijn vrouw sterkte.
Bloemen juli en augustus
Op 4 juli waren de bloemen, als gelukwens, bestemd voor mevrouw M.L. Mees-Quarles van Ufford voor haar 94ste verjaardag. Maar zij had al bijzonder veel bloemen gekregen en vroeg of deze bos naar Andrien van der Wal kon gaan, die in een zorghotel verbleef na een operatie. Dit is gebeurd. Andrien is inmiddels weer thuis op de Admiraliteitskade 74 Z. Marjan de Visser-Manschot, Marie van Eijsden-Vinkstraat 235 vierde 25 juni haar 80e verjaardag. Maar toen was ze op vakantie en ze kreeg daarom op 11 juli de felicitatiebloemen.
Voor zijn 101ste verjaardag gingen de gelukwensen van 18 juli naar dhr G. van der Waa, Bovenover 3.
Eveneens op 18 juli kreeg Hinke van Abbema, onze gastpredikant van die zondag, die net was afgestudeerd, de bloemen uit de dienst. Kees en Lenie Kosten, Jacques Dutilhweg 701 werden voor hun beider gezondheid bemoedigd met de bloemen van 25 juli.
Op 1 augustus feliciteerden we mw Henny Hannewijk - Möhle die op 31 juli haar 97e verjaardag vierde met bloemen, die op Voorschoterlaan 84 B werden bezorgd. André Barendregt, Avenue Concordia 70 werd op 8 augustus verrast met bloemen, die hij kreeg met een hartelijke groet van de gemeente.
Een tweede boeket ging die dag naar Arie van Dijk jr omdat hij 12,5 jaar koster is in Pro Rege.
Feest bij Anne en Nel Gercama-v.d. Polder, ’s-Gravenweg 40! Zij vierden hun 55 jarig huwelijk. Met de bloemen benadrukten we op 15 augustus onze gelukwens. Erik-Jan en Petra Teunissen-de Wolf, Kralingseweg 391A zijn 25 jaar getrouwd. De bloemen op 22 augustus waren een verrassing, onze felicitatie ook.
Op zondag 29 augustus gingen de bloemen naar Jochem en Antoinette de Nikkels van der Veen-Hermans Essenlaan 58. Ook zij mochten hun 25-jarig huwelijk vieren. Namens de gemeente gefeliciteerd.
Met een hartelijke groet van uw pastores ds Marianne Bogaard en ds Ilse Hogeweg
Overlijden van Floris Meijdam
Op zaterdag 21 augustus is onverwacht na een kort ziekbed overleden de beheerder van de begraafplaats van de Hervormde Gemeente Kralingen. Bijna 32 jaar geleden kwam hij in dienst van de begraafplaats Oud Kralingen als tuinman/grafdelver. In de loop der jaren heeft hij zich ontwikkeld tot voorman, opzichter en sinds 2006 als beheerder van de begraafplaats. Jarenlang is hij het gezicht geweest van de begraafplaats en het aanspreekpunt voor de begrafenisondernemers. Waarschijnlijk hebben ook heel veel gemeenteleden van onze kerk samen met hem een graf uitgezocht op de begraafplaats.
Nog in april werd hij geïnterviewd in het blad Kerkbeheer (het vakblad voor kerkrentmeesters) en zei hij, gevraagd naar zijn motivatie voor het werk: “Het is gewoon mijn passie. Ik ben in die 32 jaar nog geen dag met tegenzin naar het werk gegaan: omgaan met mensen vind ik fijn, en ik vind het gewoon leuk om door te gaan, ook na mijn 65ste verjaardag in september.”
Helaas heeft dat niet zo mogen zijn. Wij zijn dankbaar voor alles wat hij op de begraafplaats heeft kunnen doen. Onze gedachten gaan uit naar zijn familie en allen die hem moeten missen.
Voor het college van kerkrentmeesters, Henny de Vos-Koerselman
Voor de laatste keer sprak Gijs ons toe in de dienst van 31 oktober. Als voorbereiding op deze dienst waren twaalf tieners bij ouderen op bezoek gegaan. Twee van hen hoorden van Gijs hoe zijn geloof werd gevoed door de kerkdienst en hoe belangrijk de gemeenschap voor hem was. En maakten daar een filmpje van. Op de vroege zondagmorgen vóór die dienst overleed Gijs in het ziekenhuis. Zijn vrouw Gré gaf aan dat het toch mooi was het filmpje te laten zien. Het was een intens moment: Gijs die op deze manier in ons midden was, terwijl we hoorden van zijn overlijden. De schok was groot.
Op zaterdag 21 augustus is onverwacht na een kort ziekbed overleden de beheerder van de begraafplaats van de Hervormde Gemeente Kralingen. Bijna 32 jaar geleden kwam hij in dienst van de begraafplaats Oud Kralingen als tuinman/grafdelver. In de loop der jaren heeft hij zich ontwikkeld tot voorman, opzichter en sinds 2006 als beheerder van de begraafplaats. Jarenlang is hij het gezicht geweest van de begraafplaats en het aanspreekpunt voor de begrafenisondernemers. Waarschijnlijk hebben ook heel veel gemeenteleden van onze kerk samen met hem een graf uitgezocht op de begraafplaats.