Afscheid orgel Pro Rege
Na een vierdaagse vakantie in Midden-Limburg had ik een mail van Hiddo Oosterhuis. Daarin stond dat woensdag 19 juli het orgel van Pro Rege gedemonteerd zou worden. (redactie: Voor informatie over de verkoop van het orgel zie het bericht Hoe is het nu met Pro Rege?) En de vragen of ik nog sleutels had, wist waar de stroom uitgeschakeld kon worden en of ik daar nog bij wilde zijn? Ik kon ze alle drie positief beantwoorden. Maar voegde daar meteen aan toe: dan ga ik de dag ervoor nog een uurtje spelen als afscheid.
Zo gezegd zo gedaan. Dinsdag 18 juli ben ik naar Pro Rege gegaan. Realiseerde me dat ik in de zomer 30 jaar geleden
voor het eerst naar Pro Rege ging om kennis te maken met het orgel en de eerstvolgende zondag een dienst te spelen.
Kijken hoe dat beviel en of ik daar organist zou willen zijn. Dat beviel erg goed. Een klein, kwalitatief goed en mooi neobarok orgel. Ideaal voor mij als amateur. Eenmaal binnen heerlijk een uurtje gespeeld en dan komen vanzelf de herinneringen boven aan alles wat ik de afgelopen 30 jaar meegemaakt heb op en met dit orgel.
Doopdiensten, trouwdiensten en begrafenissen. Diensten op de feestdagen en de gewone zondagen. Allemaal een feest om te mogen spelen. De dagelijkse diensten bij “Taizé aan de Maas” deed ik op de piano. Op oudejaarsavond – een kerkzaal vol jongeren – werd als laatste “Surrexit Christus” gezongen en ben ik voor de begeleiding naar het orgel gegaan. Toen spontaan een Zweeds meisje de solo’s zong, is dat voor mij nog altijd het meest indrukwekkende gebeuren uit mijn orgelverleden met Pro Rege.
De volgende morgen om kwart over acht weer present in Pro Rege. De orgelbouwer was er, maar ook mensen van de Oranjekerk om te helpen. En daar was ik blij mee, want voor mij was er daarmee en stuk zekerheid dat het orgel een goede bestemming krijgt en niet verloren gaat. Daarmee was het onttakelde aanzicht voor mij (ons) toch dragelijk.
Laurens de Visser