Lieve mensen,
Graag nodigen we u uit voor de Prinsenlandkring van volgende week, namelijk op donderdag 6 februari 2025 in de Oosterkapel.
Donderdag 2 januari jl. werden we bijgepraat over het religieuze leven in Singapore en Vietnam. In die landen had het gezin Mampaey-Hirschfeld hun eigen vakantieroute gevolgd. Heel bijzonder!
Waar het volgende week over gaat: “Palestina breder belicht naast Israël”. Irene Versteegh en Henk Willemse belichten dat het onopgeefbaar verbonden zijn met Israël te denken geeft voor ons protestanten. Niet alleen een schuldgevoel zou tot deze verbinding hebben geleid, maar ook het geloof vanuit het land van onze bezieling.
En wat betekent dat nu? Met ervaringen van Palestijnen aldaar belichten we de actuele situatie, zowel vanuit het Israëlische gebied als het Palestijnse gebied. Een kleine blik op enkele organisaties, die werken aan verbroedering, geeft aan dat er behoefte is aan verandering in dit gebied vol trauma’s.
Zoals altijd is er vanaf 9.30 uur koffie en thee, met dank aan Cobi. U bent van harte welkom!
Met warme groet,
Hennie, Laurens en Elsa
De situatie in Israël/Palestina is gespannen. In alle dreiging en geweld is er een Palestijnse boer, Daoud Nasser, die zich als christen met zijn familie vasthoudt aan het motto “Wij weigeren vijanden te zijn”. Zijn boerderij bij Bethlehem wordt bedreigd omdat het eigendomsrecht van de grond niet wordt erkend door de autoriteiten. De aanwezigheid van buitenlandse vrijwilligers geeft de familie meer veiligheid. De afgelopen drie weken waren Henk Willemse, gemeentelid van de Bergsingelkerk, en zijn vriendin Irene in Bethlehem bij deze “Tent of Nations”. Zij maakten er een filmpje over ter informatie: dat u hier kunt zien.
ds Marianne Bogaard
Van 6-18 november zou ik op studiereis gaan naar Israël, met één of meer bezoeken aan Palestina. Een studiereis van de Protestantse Theologische Universiteit voor predikanten, met opdrachten en studiedagen. De reis is natuurlijk niet doorgegaan – tot nader orde uitgesteld. De oorlog tussen Israël en Hamas houdt ons allen bezig, en we zijn enorm bezorgd over het eindeloze geweld en alle slachtoffers.
De afbeelding hierboven is van de steen die ligt bij de ingang van ‘Tent of Nations’, het vredesproject in de oude boerderij van de Palestijnse christelijke familie Nasser, vlak bij Bethlehem. Ik had het graag bezocht tijdens de studiereis. Daoud Nasser en zijn familie hebben deze grond al sinds 1916 in bezit, maar de eigendomspapieren worden niet erkend door de Israëlische overheid, die het land op verschillende manieren heeft geprobeerd te onteigenen. Vele vrijwilligers uit allerlei landen hebben een periode gewerkt op Tent of Nations. Daoud Nasser en zijn familie hebben altijd geweigerd om wie dan ook als vijand te behandelen. ‘We refuse to be enemies.’ Ondanks dat het leger 1500 fruitbomen vernielde, ondanks vele vernederingen bij checkpoints, ondanks bedreigingen, ondanks geweld van een andere Palestijnse familie weigeren zij iemand als vijand te behandelen. De ‘Vrienden van de Tent of Nations’ https://www.tentofnations.nl/ maken zich grote zorgen om de familie Nasser, die door de oorlog niet bij hun land kan komen. Het is indrukwekkend dat deze familie Nasser dit kan. Maar de prijs is hoog.
Over Israël, Palestina en de theologie organiseert Marianne Bogaard op 23 november een gespreksavond (zie aankondiging).
Tijdens de tweede voorbereidende studiedag (over de geschiedenis van Nes Ammim) kwam de naam van Johan Snoek aan de orde, de predikant die jaren in Israël gewerkt heeft, en de laatste periode van zijn leven in Kralingen woonde en hier ook nog pastoraal werk deed in de gereformeerde kerk. Johan Snoek heb ik zelf net niet meer meegemaakt, hij overleed kort voordat ik naar Rotterdam kwam. Veel gemeenteleden zullen hem nog wel kennen. De inleider van deze tweede studiedag vertelde hoe hij Johan Snoek in het Termaathuis had geïnterviewd. Johan Snoek heeft in zijn leven een aantal belangrijke veranderingen van inzicht doorgemaakt. De laatste jaren van zijn leven vroeg hij nadrukkelijk aandacht voor het lot van de Palestijnse bevolking. Het was bijzonder om zijn levensverhaal op deze dag terug te horen.
Praktisch: nu de studiereis niet doorgaat, heb ik één week vrij van 6-12 november. Marianne Bogaard vervangt.
ds Ilse Hogeweg
In deze donkere dagen kan onderstaand lied hopelijk wat verlichting brengen.
Al in 2014 had de Israëlische songwriter-zangeres Yael Deckelbaum een lied gecomponeerd in samenwerking met een groep moedige vrouwen van de vrouwenbeweging “Women Wage Peace”. Deze beweging ontstond in de zomer van 2014 gedurende de escalatie van geweld tussen Israël en de Palestijnen in verband met de militaire operatie “Tzuk Eitan”. Op 4 oktober 2016 trokken duizenden vrouwen met verschillende geloofsovertuigingen (Hebreeuwse, Moslima, Christelijke) samen op van Noord-Israël tot Jeruzalem met wat het “March of Hope”-project is geworden.
Op 19 oktober van dat jaar bereikte de optocht een piek met 4000 vrouwen, de helft Israëli en de helft Palestijnse, met een gezamenlijke oproep tot vrede voor iedereen. De optocht werd toen bijgewoond door Nobelprijswinnares voor de Vrede ‘Leymah Gbowee’, die door de verenigde kracht van vrouwen een einde heeft kunnen maken aan de Tweede Burgeroorlog in Liberia in 2003.
In deze vernieuwde versie van het lied heeft zangeres Yael een fragment van een toespraak van Leymah opgenomen, die haar steun uitspreekt voor deze vrouwenbeweging. Spijtig genoeg is vandaag, nog meer dan ooit, de oproep naar vrede die in dit lied weerklinkt een bittere noodzaak. Dit geldt trouwens voor alle volkeren in conflictsituaties vandaag, over heel de wereld. Laat dit staaltje vrouwelijk leiderschap een inspiratie wezen en hoop brengen voor een meer menselijke benadering vanuit wat ons verbindt, niet wat ons verdeelt. En muziek verbindt altijd, en overal!
Lied ingestuurd door Jeannette Schravesande, tekst artikel Hennie van der Linden
